W pustyni i w puszczy
Koniec XIX wieku. W Sudanie trwa powstanie Mahdiego przeciw Egiptowi i Wielkiej Brytanii. Jego zwolennicy porywają dzieci inżynierów budujących Kanał Sueski – Angielkę Nel Rawlison i Polaka Stasia Tarkowskiego. Chcą wymienić ich na swoich bliskich, których aresztowano. Ta dwójka zostaje zmuszona do długiej i wyczerpującej podróży wzdłuż Nilu i przez Saharę. Udaje się im wprawdzie uwolnić, jednak to nie koniec ich kłopotów. Muszą uciekać jak najdalej od swoich prześladowców, a jedyna droga wiedzie w głąb dzikiej, pełnej drapieżników, afrykańskiej dżungli. Nie unikną też spotkań z groźnymi murzyńskimi plemionami.
Dodaj opinię
You must be logged in to post a review.
Jacek Kowalski –
Czytałem za dzieciaka i mi się podobało!
fajnaksiazka –
Spoglądając na dorobek literatury polskiej nie trudno doszukać się prawdziwych perełek. Zdecydowanie do tego szacownego grona zalicza się powieść jednego z najwybitniejszych powieściopisarzy, polskiego noblisty Henryka Sienkiewicza W pustyni i w puszczy, którą pisał z myślą o młodzieży w 1911 roku. Książka ta jest lekturą obowiązkową w szkole a jej dwie wielkie ekranizacje budzą ogromne zainteresowanie, które nie maleje do dziś.
Chyba nie ma nikogo kto nie znałby perypetii czternastoletniego Stasia Tarkowskiego i ośmioletniej Nel Rawlison jakie spotkały ich w Afryce? Ich porwanie, walka o życie i przetrwanie na pustyni, niegasnąca nadzieja nie pozwalają oderwać się od lektury. Bohaterowie przeżywają wiele przygód a ich odwaga, szczególnie chłopca, nierzadko wystawiana jest na próbę. Na szczęście nie są sami na tym nieprzyjaznym dla człowieka terenie. Towarzyszy im dwójka oddanych murzyńskich służących, na których przyjaźń i wsparcie mogą liczyć w kryzysowych sytuacjach…
Publikacja wydania przez wydawnictwo Bellona zwróciła moją uwagę ciekawą, połyskującą okładką, która prezentuje się bardzo dumnie i solidnie. W środku jest natomiast bardzo klasycznie, aczkolwiek zważając na fakt o jakiej książce mówimy, jest to bardzo trafne rozwiązanie. Papier użyty do druku jest lekko żółtawy, co stwarza wrażenie jakoby książka którą trzymamy w rękach była starsza niż jest w rzeczywistości.
Lektura ta łączy pokolenia i wywołuje w czytelniku ogromne emocje. Myślę, że po latach miło jest odświeżyć sobie tak fenomenalne arcydzieło po raz drugi. Polecam 😉